У першай частцы агляду пералічаныя асноўныя фактары, якія ўплываць на сітуацыю з правамі чалавека. Так, паводле аўтараў, сітуацыя з правамі чалавека ў Рэспубліцы Беларусь за справаздачны перыяд заставалася цяжкай і не зведала сур’ёзных змен. У знешнепалітычных арыентацыях па-ранейшаму еўрапейскі вектар заставаўся малаўплывовай, нягледзячы нават на Віленскі саміт ўсходняга партнёрства. Таксама адзначаецца вынясенне смяротных прысудаў, працяг ціску на палітзняволных і палітычнага пераследу актывістаў, захаванне тэндэнцыі да негалоснага разгляду і прыняцця зменаў у заканадаўстве.

Важнай падзеяй для беларускага праваабарончай супольнасці ,паводле аўтараў,  стала правядзенне 26-27 кастрычніка III Беларускага праваабарончага форуму , у якім прынялі ўдзел больш за 110 дэлегатаў з 25 арганізацый , беларускія і замежныя госці. На форуме было прэзентавана кіраўніцтва па вызначэнні паняцця " палітычны вязень» , распрацаванае групай праваабаронцаў з Азербайджана , Беларусі , Грузіі , Літвы , Польшчы , Расіі і Украіны. Галоўнай мэтай з’явілася уніфікацыя падыходаў па вызначэнні і выкарыстанні паняцця «палітычны вязень» . Прыняцце кіраўніцтва выклікала бурную дыскусію ў апазіцыйным супольнасці Беларусі. У цэлым Форум спрыяў павышэнню кансалідацыі праваабарончага сектара ў краіне.

Другая частка агляду адлюстроўвае сітуацыю са свабодай слова, свабодай сходаў, свабодай асацыяцый і  адпраўленнем правасуддзя ў краіне.

 Так, паводле складальнікаў, у пазначаны перыяд  сітуацыя са СМІ ў Беларусі знаходзілася ў « замарожаным » стане, аднак сярод асноўных падзей другой паловы 2013 вылучаюцца спыненне крымінальнага пераследу журналістаў С. Вазняка , А. Фядуты , І. Халіп і А. Пачобута, затрыманні і папярэджанні журналістаў,абмежаванні волі дзейнасці ў Інтэрнэце і выкарыстанне заканадаўства аб супрацьдзеянні экстрэмізму для ўціску свабоды выказвання меркавання.

На працягу другой паловы 2013 года ў сферы свабоды мірных сходаў, як адзначаюць аўтары агляду, захавалася звычайная забаронная практыка . Мясцовыя ўлады ў большасці выпадкаў адмаўлялі ў задавальненні заявак на правядзенне масавых мерапрыемстваў , а ўдзельнікі мірных сходаў , якія не парушаюць грамадскі парадак , прыцягваліся да адміністрацыйнай адказнасці за ўдзел у такіх мерапрыемствах . У цэлым рэалізацыя свабоды мірных сходаў на практыцы мае крайне абмежаваны характар ​​, у першую чаргу ў сілу недасканаласці дзейнага заканадаўства. Гэта абмежаванні па месцы правядзення сходаў , неабходнасць аплаты арганізатарамі паслуг па яго правядзенню , неканкрэтнай фармулёвак у законе і іншае.

Аўтары агляду адзначылі, што нягледзячы на прыняцце ў другім паўгоддзі 2013 шэрагу заканадаўчых актаў, якія закранаюць інтарэсы некамерцыйных арганізацый, прававое асяроддзе для іх у цэлым не зведала змен. Была працягнутая практыка адвольных адмоваў у рэгістрацыі грамадзкіх аб’яднанняў. Сур’ёзнай праблемай для многіх некамерцыйных арганізацый застаецца патрабаванне мець офіснае памяшканне ў адміністрацыйным будынку, паколькі значная частка офіснага фонду знаходзіцца альбо ва ўласнасці дзяржавы і мясцовых уладаў, альбо ў прыватнай уласнасці прадпрымальнікаў, якія лёгка паддаюцца на ціск уладаў.

У названы перыяд, паводле складальнікаў агляду, суды працягвалі дэманстраваць залежнасць ад органаў выканаўчай улады. Палітычна матываваныя працэсы суправаджаліся грубымі парушэннямі міжнародных стандартаў у галіне адпраўлення правасуддзя і нормаў нацыянальнага заканадаўства. У якасці пазітыўнага моманту аўтары адзначаюць выпадкі адмены судовых пастаноў вышэйшымі судамі ў сувязі з працэсуальнымі парушэннямі. Нярэдкія выпадкі вяртання суддзямі на дапрацоўку матэрыялаў спраў аб адміністрацыйных правапарушэннях у адносінах да палітычных і грамадскіх актывістаў. Пры гэтым , варта адзначыць, такія справы заўсёды сканчваліся вынясеннем абвінаваўчай судовай пастановы.

Агляд цалкам Вы можаце знайсці зправа.

Documents: