Нагадаем, фармальнай прычынай для высылкі Алены Танкачовай, якая мае расійскае грамадзянства, стала тое, што на працягу года яна здзейсніла пяць правапарушэнняў. Гаворка ідзе аб нязначным перавышэнні хуткасці (10-20 км/г), але праваахоўнікі матывавалі свае дзеянні інтарэсамі «грамадскага парадку».
Пры гэтым перавышэнне хуткасці руху не разглядаецца беларускім заканадаўствам як пагроза грамадскаму парадку. Акрамя таго, у справе маюцца кадры, на якіх намаляваны толькі задні нумар аўтамабіля, таму немагчыма сцвярджаць, што ва ўсіх выпадках фіксацыі за рулём была менавіта праваабаронца.
Танкачова, будучы грамадзянкай Расійскай Федэрацыі, больш за 20 гадоў пастаянна пражывала ў Беларусі. І сур’ёзных праблем з законам ніколі не мела. Менавіта таму юрысты, якія аналізавалі яе справу, кажуць пра тое, што ў дадзеным выпадку высылка з’яўляецца празмерным умяшаннем у асабістае і сямейнае жыццё з улікам малазначнасці правапарушэння.
На думку самой праваабаронцы і яе калегаў, сапраўднай прычынай высылкі стала яе прафесійная дзейнасць. З 1996 года Танкачова займаецца абаронай правоў чалавека. «Улады двойчы закрывалі заснаваныя ёй праваабарончыя арганізацыі, – адзначаецца на сайце «Цэнтра прававой трансфармацыі», які ўзначальвае Танкачова. – Таксама на яе аказваецца ціск у сувязі з працай па зборы і ацэнцы інфармацыі пра арышты і суды над удзельнікамі акцыі 19 снежня 2010 года ў Мінску».
Пазіцыя МУС: скарачаць тэрмін – гэта наша права, а не абавязак
Праваабаронца пакінула Беларусь у лютым 2015 года. Яна разлічвала, што ўлады перагледзяць сваё рашэнне і скароцяць тэрмін забароны на ўезд у краіну. Аднак у МУС не знайшлі для гэтага падстаў. «Нарматыўныя прававыя акты прадастаўляюць Міністэрству ўнутраных спраў права, а не абавязваюць скараціць тэрмін забароны ўезду замежнага грамадзяніна ў Рэспубліку Беларусь», – адзначана ў адказе, які атрымала Танкачова.
У Дэпартаменце па грамадзянстве і міграцыі каментаваць сітуацыю, адмовіліся Прэс-служба МУС па тэлефоне недаступная. «Мне вядома, што некаторыя грамадзяне, якіх выслалі з Беларусі ў той жа час, што і мяне, ужо атрымалі паведамлення аб тым, што тэрмін забароны скарочаны, – заявіла праваабаронца. – І гэта пры тым, што дадзеныя грамадзяне мелі крымінальнае мінулае, а таксама шэраг парушэнняў па ўезду ў краіну. Гэта сведчыць аб тым, што мая высылка мае палітычны характар».
Па словах суразмоўніцы, у дадзеным выпадку ёсць два шляхі. Першы – кожны месяц адпраўляць у міністэрства хадайніцтвы аб скарачэнні тэрміну забароны на ўезд і разлічваць, што будзе прынята рашэнне на яе карысць. Другі – проста чакаць заканчэння тэрміну забароны. «У дадзеным выпадку няма сэнсу звяртацца ў суд, бо па зместу адмовы там разбірацца не будуць», – лічыць Алена Танкачова.
Яна таксама звяртае ўвагу, што пытанне аб яе высылцы знаходзіцца ў пераліку закрытага дыялогу Беларусі з ЕС. Але нашы ўлады не спяшаюцца яго выкрэсліць. «Хачу звярнуць увагу на пазітыўны момант, – кажа Танкачова. – На днях я была абраная старшынёй працоўнай групы па правах чалавека ў рамках Нацыянальнай платформы. Гэта сведчыць аб высокім даверу да мяне з боку грамадзянскай супольнасці, а таксама пра салідарнасць сярод калегаў. Я працягваю працу, нягледзячы на забарону знаходзіцца ў Беларусі».
Артыкулы па тэме
