Нагадаем, 11 лістапада 2014 года Вольга Грунова атрымала паведамленне аб прывядзенні ў дачыненні да яе сына смяротнага прысуду ў выкананне. У гэты ж дзень яна атрымала ў ЗАГС пасведчанне аб смерці сына, дзе запісана, што смяротны прысуд у дачыненні да яе сына быў прыведзены ў выкананне 22 кастрычніка 2014 года ў Мінску, прычынай смерці паказаны прысуд аб смяротным пакаранні Гомельскага абласнога суда.
Вольга Грунова прасіла суд паведаміць пра дакладны час выканання смяротнага прысуду і месца пахавання сына, але той адмовіў даць патрэбную інфармацыю. Спробы абскардзіць гэта ў судзе таксама не прынеслі плёну – суд Цэнтральнага раёну Гомеля прыняў вызначэнне аб адмове ва ўзбуджэнні грамадзянскай справы ў сувязі з непадведамаснасцю скаргі суду.
Адначасова, на нацыянальным узроўні Вольга Грунова спрабавала ініцыяваць пытанне перад Канстытуцыйным Судом аб праверцы на адпаведнасць артыкулаў 25 Канстытуцыі і 7 Міжнароднага пакта аб грамадзянскіх і палітычных правах артыкула 175 Крымінальна-выканаўчага кодэкса, які забараняе выдаваць інфармацыю аб месцы пахавання пакараных у краіне людзей. Адміністрацыя Прэзідэнта Беларусі паведаміла жанчыне пра тое, што усталяванае ў краіне абмежаванне абумоўлена неабходнасцю забеспячэння грамадскага парадку і абароны маральнасці, паколькі інфармацыя пра месца пахавання пакаранага можа справакаваць негатыўныя наступствы і пацягнуць іншыя эксцэсы.
Раней скарга растралянага Аляксандра Грунова зарэгістравана ў КПЧ ААН пад нумарам 2375/2014. Яго інтарэсы, а таксама інтарэсы маці ў КПЧ ААН прадстаўляе прадстаўнік кампаніі “Праваабаронцы супраць смяротнага пакарання” Леанід Судаленка.
Артыкулы па тэме
. Справа зарэгістравана пад №2690/2015 і накіравана на адрас дзяржавы для каментару па сутнасці.&redirect_uri=http%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2F){kind=link}